Sunday, October 21, 2012

For My Information (1) : မင့္ဥစၥာမင္းစားတာ စားသာစား


တစ္ခါက လယ္ပုိင္ရွင္ တစ္ေယာက္ နဲ႔ သူ႔ဆီမွာ သူရင္းငွား လုပ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ လယ္ပုိင္ရွင္က  ထုံးစံအတုိင္း သူရင္းငွားကုိ အစားအစာပါ ေကြ်းေမြးေထာက္ပံ့ရတာေပါ့။ ထမင္းစားတဲ့ အခါတုိင္း သူရင္းငွားက တန္ေအာင္ဆုိျပီး ထမင္းေတြေရာ ဟင္းေတြေရာ တအားစားသတဲ့။ အဲဒီေတာ့ လယ္ပုိင္ရွင္က “မင့္ဥစၥာမင္းစားတာ စားသာစား” လုိ႔ေျပာသတဲ့။ သူရင္းငွားက နားမလည္ႏုိင္ဘူး။ ဘယ့္ႏွယ္ သူ႔ထမင္းဟင္းေတြ ငါစားေနတာကုိ အဲလုိေျပာရသလားေပါ့။

ေနာက္ပုိင္းေတာ့ သူရင္းငွားလည္း ၾကဳိးစားရင္း တေျဖးေျဖးနဲ႔ လယ္ပုိင္ျဖစ္လာသတဲ့။ အဲဒီအခါက် အစားအေသာက္ကုိ မ်ားမ်ားစားေနက် အက်င့္က ပါခဲ့ျပီဆုိေတာ့ ေဖ်ာက္လုိ႔မလြယ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒီအခါမွ လယ္ရွင္ေျပာတဲ့ စကားကုိ နားလည္သြားသတဲ့။

ဒီပုံျပင္ေလးက သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားရင္း ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲကပါ။ ထပ္ျပီး စဥ္းစားမိတာက ကြ်န္ေတာ္အပါအဝင္ေပါ့ေလ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက တစ္ခါတစ္ရံ အလုပ္မွာ ေယာင္လည္လည္ လုပ္ျပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းမိတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒါမွ တန္တာလုိ႔လည္း ထင္မိၾကပါတယ္။

သုိ႔ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အားလုံးဟာ တစ္သက္လုံး သူမ်ားအလုပ္ကုိ လုပ္သြားခ်င္ၾကတဲ့သူေတြ တစ္ေယာက္မွ မပါၾကပါဘူး။ ကုိယ္ပုိင္အလုပ္ကုိ လုပ္မယ္၊ လုပ္ခ်င္တယ္လုိ႔ စိတ္ကူူးေန၊ စိတ္ကူးယဥ္ၾကတဲ့သူေတြ မ်ားပါတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ  ေယာင္လည္လည္ အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ့  အက်င့္ၾကီး ပါသြားခဲ့ရင္ တုိးတက္ဖုိ႔ရာ မလြယ္ႏုိင္ပါဘူး။

တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အခ်ိန္၊ ကြ်မ္းက်င္မွုေတြကုိ ေရာင္းခ်သူ၊ manager ေတြ ေဘာ့စ္ေတြက ဝယ္ယူသူေတြပါ။ ခုမွဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ေဟာင္း Think and Grow Rich ထဲက Self-Analysis Questionnaire for Personal Inventory ထဲက ေမးခြန္းတစ္ခ်ဳိ႔မွာ ဒီလုိပါပါတယ္။ “ငါကုိယ္တုိင္ ငါရဲ႔ ကြ်မ္းက်င္မႈေတြကုိ ဝယ္ယူသူ ျဖစ္ခဲ့ရင္ အဲဒီဝယ္ယူမႈနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေက်နပ္မလား” ၊ “ငါရဲ႕ ကြ်မ္းက်င္မႈေတြကုိ ဝယ္ယူတဲ့သူဟာ ေက်နပ္မႈရွိသလား၊ မရွိရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ” စတဲ့ ေမးခြန္းမ်ဳိးေတြကို ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေမးၾကည့္သင့္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

စာေရးတာက ဆရာၾကီးလုိလုိ၊ တက္က်မ္းလုိလုိပါသြားခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ဆုံးမခ်င္လုိ႔ ေရးထားတာ ျဖစ္လုိ႔ For My Information လုိ႔ နာမည္တပ္ထားတာပါ။

ခင္မင္စြာျဖင့္

 

Bonus:

၁)    အမူးသမားမ်ား

အမူးသမား ၃ ေယာက္ taxi ငွားစီးၾကသည္။ ကားသမားက အမူးသမားေတြကုိ လြယ္လြယ္ေလးလွည့္ျပီး ပုိက္ဆံရဖုိ႔ စဥ္းစားသည္။ ကားကုိ စက္ႏွဳိး၊ ေမာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ခ်က္ခ်င္း စက္ပိတ္လုိက္သည္။ ျပီးေနာက္ေရာက္ျပီ လုိ႔ ေျပာလုိက္သည္။

ပထမအမူးသမားက ေက်းဇူးတင္စကားေျပာျပီး ပုိက္ဆံေပးသည္။ တတိယ အမူးသမားက ေဒါသတၾကီးႏွင့္ ဒရုိင္ဘာေခါင္းကုိ လက္သီးနဲ႔ထုိးသည္။ သူလွည့္တာ သိမ်ားသိသြားျပီလား ဆုိျပီး ဘာေၾကာင့္လဲလုိ႔ ဒရုိင္ဘာကေမးသည္။

ထုိအခါ အမူးသမားက အဲေလာက္ၾကီး ျမန္ျမန္ေမာင္းလုိ႔ ဟု ဆုိေလသည္။

၂)    ဟုိမွာဒီမွာ

တရားသူၾကီးက တရားခံကုိ ေမးသည္။ ေမာင္ရင္ဘယ္မွာ ေနသလဲ

တရားခံျပန္ေျဖသည္။ ဟုိနား ဒီနား

ေနာက္ထပ္ေမးသည္။ ဘာလုပ္သလဲ

ျပန္ေျဖသည္။ ဟုိဟာ ဒီဟာ

တရားသူၾကီး စိတ္မရွည္ျဖစ္ျပီး ဒီေကာင့္ကုိ ေခၚသြားၾကစမ္းလုိ႔ ေျပာလုိက္သည္။ ထုိအခါ တရားခံက

ေနပါဦး ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေတာ့လြတ္မလဲ ျပန္ေမးသည္။ ထုိအခါ တရားသူၾကီး ျပန္ေျဖသည္။

 အေႏွးနဲ႔ အျမန္ ေပါ့။
 

၃)    သုိးမ်ားကုိ ေရတြက္ျခင္း

စစ္ေဆးသူ အရာရွိက တုံးအသည္ဟု နာမည္ၾကီးသူ ဂြ်န္ကုိေမးသည္။

နင့္မွာ သုိးဘယ္ႏွစ္ေကာင္ ရွိလဲ။

ဂြ်န္ျပန္ေျဖသည္။

“မသိဘူး။ ငါသုိးအေကာင္ေရကုိ လုိက္ေရတုိင္း ေရတုိင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ”

 

Thursday, October 18, 2012

ခ်စ္သူသိလား ေရွးေရစက္ေတြ ဘယ္သူဖ်က္ဖ်က္ မပ်က္ႏုိင္ေပ အပုိင္း (၄)

အပုိင္း ၁
အပုိင္း ၂
အပုိင္း ၃

Credits to https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQw2ZTCFDfLfzKDIkw1G6xvnE3HxQ4lHN_qjYeEC3QmGq-X0WpcaauxHPjAkcZtn-oN0-qTFisSqVJktoFCGYw1C6MyT5ETTOl_cFW01c0jcXnln4G6L8nlGRXqp2ypJU0usmtBnGMOKE/s400/broken-heart-cards-3.jpg

ေနာက္တစ္ပတ္ ရဲထြဋ္ေက်ာင္းျပန္တက္ေသာအခါ အတန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြက ျပဳံးစိ ျပဳံးစိ ၾကည့္ေနၾကသျဖင့္ ရဲထြဋ္တစ္ေယာက္ ဘာေတြျဖစ္ကုန္လဲ မစဥ္းစားတတ္ ျဖစ္ေနသည္။ အဖြဲ႔ကုိ ေမးေသာ္လည္း ေဝ့ဝုိက္ေနၾကသျဖင့္ စိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ တစ္နယ္တည္းသား သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေသာ ၾကည္ျဖဴပုိင့္ကုိ သြားေမးသည္။ ဟုိတစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ဘာသာသူ စာေတြႏွင့္ ေခါင္းရွုပ္ေနသျဖင့္ မရွိဘူး၊ မသိဘူး သြား လုပ္လုိက္သည္။ ေနာက္မွ ေက်ာင္းမွာ အပ္က်တာက အစ သိသည္ဆုိေသာ ေမာင္ငယ္ ကုိ သူဂိမ္းေဆာ့ေနေသာ ကြန္ျပဴတာစက္ခန္းထဲ လုိက္ေမးရသည္။ ထုိအခါက်မွ ျပာျပာက ရဲထြဋ္ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မဟုတ္က ဟုတ္က ေတြ ေျပာထားေၾကာင္း သိရသည္။ (မည္သုိ႔ မဟုတ္က ဟုတ္က မ်ား ေျပာသည္ကုိကား အတိအက် မေျပာေတာ့ပါ။ ဇာတ္လမ္းက ရဲထြဋ္ႏွင့္ ျပာျပာက သီဟသစ္ကုိ ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ေသာ္လည္း အျပင္က ရဲထြဋ္ႏွင့္ ျပာျပာက သီဟသစ္ကုိ ရန္ျပဳႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ :P)

ေၾကေၾကကြဲကြဲ စိတ္ညစ္စြာ ထုိင္ေနေသာ ရဲထြဋ္ကုိ ဘုိဘုိ တစ္ေယာက္ၾကည့္ မေနႏုိင္ေတာ့ေပ။ ျပာ့ျပာ့ကုိ သြားရွင္းျပမယ္ ဆုိျပီး ထြက္သြားသည္။

“ေဟ့ျပာျပာ၊ ရဲထြဋ္ နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာတာလဲ”
“ဒါ ငါ့အပုိင္းပါ၊ သူက ငါ့မာန စျပီး တူးဆြသြားတာပဲ၊ ငါေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးတယ္”

“ေအးအဲဒါကုိ ရွင္းျပခ်င္လုိ႔ လာတာပဲ၊ ရဲထြဋ္ နင့္အိတ္ထဲက mp3 player ေလးကုိ ေတြ႔ျပီး နားေထာင္ျဖစ္သြားတယ္”
“ဟမ္၊ ဒါဆုိ..ဒါဆုိ”

(ဤေနရာတြင္ အရင္က သီခ်င္းေဟာင္းျဖစ္ေသာ ဂေရဟမ္ ႏွင့္ ေခ်ာစုခင္တုိ႔ရဲ႔ သီခ်င္းျဖစ္ေသာ “ႏွလုံးသား ရွိတဲ့ အရပ္” သီခ်င္းမွ “ျပန္လည္ ေတာင္းပန္ခ်င္ခဲ့မိ နာက်င္ေစခဲ့ မင္းအသည္းမွာ” စာသားေနာက္ခံျဖင့္ ျပာျပာ တစ္ေယာက္ ေၾကကြဲေနဟန္ကုိ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ၾကရန္။ စစ္ကုိင္းတံတား ၾကီးေပၚတြင္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ေလွ်ာက္ေနေသာ ျပာျပာ၊ ေတာင္သမန္အင္းေဘးတြင္ ေလွေပၚမွာ ငူငူၾကီး ထုိင္ေနေသာ ရဲထြဋ္ စသျဖင့္ စသျဖင့္ .. ျမင္ေယာင္ၾကရန္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ကဗ်ာဆန္ေစရန္ အတြက္သာ ထည့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ကေတာ့ ဝက္သားတုတ္ထုိးမ်ား အားပါးတရ စားေနေသာ ျပာျပာ၊ လက္ဖက္သုပ္မ်ား ပက္ပက္စက္စက္ စားေနေသာ ရဲထြဋ္တုိ႔ကုိ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေတြ႔ႏုိင္သည္။)

ေနာက္ေန႔ ဘုိဘုိနဲ႔ ရဲထြဋ္တုိ႔ ၂ ေယာက္သား ကန္တင္းဘက္မွ ျပန္လာခုိက္ ျပာျပာနဲ႔ ဆုံသည္။ ျပာျပာက ရဲထြဋ္ကုိ လွမ္းေခၚသည္။
“ကုိ..ကုိ.. ျပာရွင္းျပပါရေစ”
“ေဟ့ေကာင္ ဘုိဘုိ၊ မင္းကုိ ၾကဳိက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး မင္းေရွ႔ေရာက္ေနျပီ ေလကြာ၊ မင္း ခ်စ္တယ္ ေျပာလုိက္ေလကြာ”

“မဟုတ္ပါဘူး ကုိရယ္၊ ျပာရွင္းျပပါရေစ၊ အဲဒါအရင္က ျပာေလွ်ာက္ျပီး စိတ္ကစားခဲ့မိတာပါ၊ ကုိနဲ႔ စခ်စ္ကတည္းက ျပာ့ကုိယ္ျပာ သိပါျပီ၊ ျပာခ်စ္တာ ကုိတစ္ေယာက္တည္းကုိပါ”
“ငါမင္းကုိ မယုံေတာ့ဘူး ျပာျပာ၊ ငါ့ကုိ တကယ္ခ်စ္တာ ဆုိရင္ မင္းရဲ႔ mp3 player ေလးမွာ ငါ့နာမည္ကုိ ေရရြတ္ထားတာ ဘယ္ႏွစ္ခါပါလဲ ျပန္ဖြင့္ျပစမ္းပါ”

“အဲဒါက ျပာစိတ္ညစ္မွ အသံသြင္းျဖစ္တာပါ၊ ျပာ ကုိနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ကတည္းက ေပ်ာ္ေနတယ္ေလ”
“သြားစမ္းပါျပာ၊ ငါကေတာ့ ငါ့ကုိမုိ႔လုိ႔ ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့တယ္ မထင္ဘူး၊ ငါက ဘုိရဲ႕အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနတာကုိး၊ ငါ့ေနရာမွာ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ မင္းခ်စ္တယ္ ေျပာမွာမုိ႔လား”

ျပာတစ္ေယာက္ သူ႔အခ်စ္ကုိ အေစာ္ကားခံရသလုိ ျဖစ္သြားသျဖင့္ စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ပဲ ရဲထြဋ္ကုိ ပါးရုိက္လုိက္မိေတာ့သည္။ ရဲထြဋ္တစ္ေယာက္ ပါးေလးကုိ ပြတ္ရင္း
“ေက်းဇူးပါျပာျပာ”
ဆုိျပီး ခ်ာခနဲ လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။

ရဲထြဋ္ ႏွင့္ ျပာျပာ တုိ႔ ဇာတ္လမ္းကား ဒီဘဝ ဒီမွ်သာ ျဖစ္ေတာ့မည္ ထင္ရေလသည္။ ရဲထြဋ္တစ္ေယာက္ကား မႏၲေလး ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသုိလ္က ေက်ာင္းျပီးျပီးေနာက္ I.T Company တစ္ခုတြင္ Programmer အျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေလသည္။ အလုပ္ထဲေရာက္လာ၍ စိတ္မ်ားတည္ျငိမ္သြားျပီ ဟု သူ႔ကုိယ္သူ ထင္ေနေသာ္လည္း သူ႔ ႏွလုံးသား အနာမွာ အလြယ္တကူ မက်က္ႏုိင္ခဲ့ေပ။ ျပာျပာနဲ႔ ေရာက္ဖူးေသာ ေနရာမ်ားသုိ႔ ေရာက္မိလွ်င္ ျပာ့ျပာ့ကုိ ျမင္ေယာင္၏။ မေရာက္ဖူးေသာ ေနရာမ်ားသုိ႔ ေရာက္လွ်င္ ျပာျပာနဲ႔ တုန္းက မလာခဲ့ရဘူး ဟု တမ္းတမိျပန္သည္။ ေနာက္ဆုံးသုိ႔ အတိတ္ထဲက ရုန္းထြက္ႏုိင္ရန္ ပတ္ဝန္းက်င္သစ္ သုိ႔သြားေတာ့မည္ ဆုံးျဖတ္ျပီး မိဘမ်ားထံ ခြင့္ေတာင္းကာ စကၤာပူထြက္ေတာ့မည္ လုပ္ေတာ့၏။

သြားခါနီး အစ္မဝမ္းကြဲ ျဖစ္သူ မဝါဝါခုိင္မင္းတုိ႔ မိသားစု ကုိ သြားႏွုတ္ဆက္ေသးသည္။ မမဝါက
“ေအးကြယ္၊ မင္းက ဦးဥာဏ္ေလာက္ အခ်စ္ေရးမွာ ကံမေကာင္းဘူးကုိးကြဲ႔၊ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ပါေစကြယ္”
ဆုိျပီး ႏွုတ္ဆက္လုိက္၏။ အေဒၚျဖစ္သူ ေဒၚအယ္ဇီကေတာ့
“လူပ်ဳိၾကီး လုပ္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ ရဲထြဋ္ရယ္”
ဟု အားေပးရွာ၏။

ျပာျပာတစ္ေယာက္မွာေတာ့ေရာ..
ရဲထြဋ္ႏွင့္ တူတူ ေနာက္ဆုံး စစ္ကုိင္းသြားလည္ၾကစဥ္က အမ်ဳိးျဖစ္သူ မခေရညဳိ ကေတြ႔သြားေသာေၾကာင့္ အေဖဦးစုိင္းစုိင္းဆီ နားေပါက္သြားသျဖင့္ အိမ္တြင္ အေနက်ပ္ေနေလသည္။ ျပာျပာ ေက်ာင္းျပီးေသာအခါ ဦးစုိင္းစုိင္းက မိတ္ေဆြျဖစ္သူ စိန္ပြဲစား ေဒၚၾကယ္ျပာ ၏ တူျဖစ္ေသာ ပင္လယ္ထဲတြင္ သူ႔ဘာသာသူ ရြက္လႊင့္ေနေသာ သေဘၤာသား ကုိအန္ဒရူး ႏွင့္လက္ထပ္ေပးမည္ စီစဥ္၏။

ကုိအန္ဒရူး အိမ္လာလည္ေသာ အခါတြင္ကား ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ လူပ်ဳိၾကီးမုိ႔လုိ႔ ရွက္ရသည့္အထဲ ျပာျပာ့ ေမာင္ဝမ္းကြဲျဖစ္ေသာ ျဖဳိးေမာ္က ကင္မရာတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ျဖင့္ ဓါတ္ပုံလုိက္ရုိက္ေတာ့ ပုိဆုိး၏။ ဒီၾကားထဲ ေနာက္ေမာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္ေကာင္ေလးက အီးဋီကာ လာဖြင့္ျပေနသျဖင့္ စိတ္ညစ္ရေသးသည္။ ကုိယ့္အစ္မဆီ လာပုိးလုိ႔ ပုိးမွန္းမသိ သေဘာစြတ္ေကာင္းတတ္ေသာ ရီႏုိမာန္ ႏွင့္သာ အနည္းငယ္ အဆင္ေျပေလသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေတြ႔တုိင္း ငုိျပ၍ မုန္႔ဘုိးေတာင္းတတ္ေသာ ျပာျပာ့ေမာင္ငယ္ ဖုိးစိန္ ႏွင့္ ေတြ႔ေသာအခါတြင္ကား ကုိအန္ဒရူးတစ္ေယာက္ “ႏွင္းဆီျပာရဲ႕ အေဝးကငါ” ပဲလုပ္ေတာ့မည္ ဆုံးျဖတ္ကာ လက္ေလွ်ာ့သြားေလသည္။

ျပာျပာ့အိမ္ေရွ႕ ဂစ္တာ လာတီးေသာ အရပ္ထဲက လူငယ္ေလးမ်ားလည္း ရွိ၏။ သူတုိ႔ကား အာဇာနည္ စတုိင္လ္ အျပည့္ရွိေသာ ဗီလိန္ ႏွင့္ ဂစ္တာတီးေကာင္းေသာ ခေရာင္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ေတြက် ျပာျပာ့ ညီမဝမ္းကြဲေတြနဲ႔ ေတြ႔ရေလသည္။ ညီမ သဲသဲက သူတုိ႔ဂစ္တာ လာတီးၾကလွ်င္ ေခြးႏွင့္ ရွဴးတုိက္ေလ့ရွိသည္။ ေနာက္ညီမ တစ္ယာက္ျဖစ္ေသာ ျဖဴစင္ၾကယ္ ကေတာ့ ေလာက္ေလးဂြႏွင့္ ထုလႊတ္တတ္ေလသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဟုိႏွစ္ေယာက္လည္း “ေကာင္းကင္ျပာကုိ ဘယ္သူမ်ား ေဆးေရာင္ျခယ္၊ ျခယ္ခ်င္တဲ့သူျခယ္” ဆုိျပီးလစ္သြားၾကေလသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျပာလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္း မငုံလုိ အပ်ဳိၾကီးပဲ လုပ္ေတာ့မည္ ဆိုျပီး ဆုံးျဖတ္လုိက္ေလေတာ့သည္။

ဦးစုိင္းစုိင္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ျပာျပာ့ကုိ
“ငါ့အလုပ္ကူမွာလား အိမ္ေထာင္ခ်ေပးဖုိ႔ ထပ္စီစဥ္ရမလား”
“ဟမ္ ေဖေဖကလဲ၊ သမီးအိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္ပါဘူး”

“အဲဒါဆုိလဲ ငါ့စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ ဝင္ကူလုပ္ေတာ့”
“သမီးလဲ အဲဒါစဥ္းစားေနပါတယ္၊ အဲဒါေလ လုပ္ငန္းပုိတုိးတက္ဖုိ႔ ကူညီႏုိင္ေအာင္ accounting သင္တန္းသြားတက္မလုိ႔ ေဖေဖရဲ႕”

“အဲဒါဘယ္မွာ တက္ရမလဲ”
“ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းစတက္ရမယ္၊ ျပီးရင္ စကၤာပူကုိ သြားတက္ရမွာ”

ဒီအတုိင္း အိမ္မွာ အခန္႔သားထုိင္စားေနတာ သိပ္ၾကည့္မရေတာ့ေသာ ဦးစုိင္းစုိင္းလည္း ခြင့္ျပဳလုိက္ေလသည္။

ဆက္ရန္..
စကၤာပူမွာ ျပန္ဆုံၾကတဲ့ အခါ ရဲထြဋ္နဲ႔ ျပာျပာ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္ၾကမလဲ....

ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

Wednesday, October 17, 2012

Facebook Ethics (သုိ႔) ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိသည့္ Facebook ယဥ္ေက်းမႈ

၁။ စိတ္ညစ္တယ္ စိတ္ပ်က္တယ္ စသည့္အရာမ်ားကုိ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ မေဖာ္ျပႏုိင္ရင္ လုံးဝကုိ Status အေနနဲ႔ မေရးသင့္ပါ။ ကုိယ့္ကုိမုန္းသူမ်ားေပ်ာ္ေစျပီး ကုိယ့္ကုိခင္မင္သူမ်ား ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာပါလိမ့္၊ ငါေၾကာင့္မ်ားလား ေတြးမိျပီး စိတ္ပူေလာင္ေစေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။လူတုိင္းကုိ ေပ်ာ္ေအာင္ သင္လုပ္မေပးႏုိင္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ လူတုိင္း ကုိယ္ေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ႏုိင္ေအာင္ေတာ့ အတတ္ႏုိင္ဆုံးၾကဳိးစားႏုိင္ပါသည္။

၂။ ေပါက္တတ္ကရပုံ အမ်ားအျမင္ မတင့္ေတာ္ေသာပုံမ်ားကုိ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား Tag မလုပ္ပါနဲ႔။ သူတုိ႔ကုိ ေလးစားမႈမရွိရာ ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ကုိယ့္ကုိ Tag အလုပ္ခံရလွ်င္လည္း သူငယ္ခ်င္း အရင္းျဖစ္လွ်င္ မၾကဳိက္ေၾကာင္း သတိေပးစကား လွမ္းပုိ႔ပါ။ အရင္းမဟုတ္ပါက ကုိယ့္ကုိ ေသခ်ာလည္း မသိ၊ ေလးလည္း မေလးစားသူကုိ Unfriend လုပ္ပါ။

၃။ တစ္ခုခုကို Statusတင္/Comment/ Share မလုပ္ခင္ ကုိယ့္ရဲ႕ ရယ္ရြယ္ခ်က္ကုိ ေသခ်ာ စဥ္းစားပါ။THINK!T - is it True?H - is it Helpful?I - is it Inspiring?N - is it Necessary?K - is it Kind?သူငယ္ခ်င္းေတြကို စခ်င္ေနာက္ခ်င္၊ ေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္ ဆုိလွ်င္ ကိစၥမရွိေသာ္လည္း အားလုံးကုိ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစရုံသက္သက္အတြက္ေတာ့ မလုပ္သင့္ပါ။

၄။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အတြင္းေရး ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ကိစၥမ်ားကုိ ေမးမည္ဆုိပါက သူ႔wall/timeline ေပၚသြားေမးျခင္းထက္ FaceBook Message ပုိ႔ျပီး ေမးပါ။

၅။ ကုိယ့္Friend List ထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္တုိ႔ (သုိ႔) တစ္ဖြဲ႕ဖြဲကုိ ဘယ္လုိမွ သေဘာမက်ႏုိင္လုိ႔ မျဖစ္မေန ဆဲခ်င္တယ္ ဆုိရင္လည္း အဲဒီလူေတြကုိ FaceBook List ဖြဲ႔ထားျပီး Status တင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ Show/Hide မွာ အဲဒီ List ေရြးလုိက္ပါ။ မဆုိင္တဲ့သူေတြ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာ မရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

၆။ ကုိယ့္ wall/timeline ေပၚ ၾကဳိက္တာ တင္လုိ႔ရတယ္ဆုိျပီး ရုိင္းစုိင္းတဲ့ စကားလုံးမ်ား သုံးကာ မတင္သင့္ပါ။ အျပင္က ဥပမာအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ အိမ္ေရွ႕ထြက္ဆဲေနသလုိ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။

၇။ FaceBook Profile တြင္ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ information ျဖစ္ႏုိင္ရင္ မထည့္သင့္ပါ။ ထည့္ခ်င္တယ္ဆုိရင္လည္း FBတြင္ ေပါက္တတ္ကရေတြ သိပ္မလုပ္သင့္ပါ။ ကုိယ့္ အဖြဲ႕အစည္းကုိ ကိုယ္က ကုိယ္စားျပဳေနသလုိ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

၈။ ကုိယ္ေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံ/လူမ်ဳိး (အထူး သျဖင့္ စလုံး) နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သူတုိ႔၏ Page မ်ားတြင္ Negative ဆန္ေသာ ေကာမန္႔မ်ားေပးျခင္း ဆင္ျခင္ပါ။ အလုပ္တြင္ ထိခုိက္မႈ ရွိႏုိင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ e.g http://www.asiaone.com/News/Latest%2BNews/Singapore/Story/A1Story20121008-376209.html

၉။ ထုိ႔အတူ ဘာသာေရး၊လူမ်ဳိးေရးနဲ႔ ပတ္သက္ေသာ ကိစၥမ်ားကုိ သူတုိ႔၏ Page မ်ားတြင္ Negative ဆန္ေသာ ေကာမန္႔မ်ား မေပးသင့္ပါ။ Facebook တြင္ Racist comment ေၾကာင့္ အဖမ္းခံရသည္ဆုိေသာ သတင္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ e.g http://www.channelnewsasia.com/stories/singaporelocalnews/view/1211003/1/.html

၁၀။ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲမွ ႏုိင္ငံျခားသား မိတ္ေဆြမ်ားကုိ list သတ္သတ္ဖြဲ႕ပါ။ ျမန္မာလုိ status တင္ခ်င္ေသာအခါ ထုိ list ကုိ hide လုပ္ထားျခင္းျဖင့္ သူတုိ႔ေရာ ကုိယ္ေရာ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ျခင္းမွ ကင္းေဝးေစႏုိင္ပါသည္။

FaceBook မွာ ၾကဳံရတဲ့ ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာထားတဲ့ podcast ကုိေအာက္က link မွာ နားေထာင္ၾကည့္ပါ။
http://soundcloud.com/myanmarnetwork/facebook-issues-by-daw-haymar
FaceBook တြင္ရွိသင့္သည္ ထင္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကုိ စိတ္ထဲ ရွိသလုိ ေရးထားတာပါ။ လုိအပ္တာေတြ ေတြ႔ရင္ ျဖည့္စြက္ျပင္ဆင္ေပးၾကပါ။

ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္