တစ္ခါက လယ္ပုိင္ရွင္ တစ္ေယာက္ နဲ႔ သူ႔ဆီမွာ သူရင္းငွား လုပ္တဲ့သူ
တစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ လယ္ပုိင္ရွင္က ထုံးစံအတုိင္း
သူရင္းငွားကုိ အစားအစာပါ ေကြ်းေမြးေထာက္ပံ့ရတာေပါ့။ ထမင္းစားတဲ့ အခါတုိင္း သူရင္းငွားက
တန္ေအာင္ဆုိျပီး ထမင္းေတြေရာ ဟင္းေတြေရာ တအားစားသတဲ့။ အဲဒီေတာ့ လယ္ပုိင္ရွင္က “မင့္ဥစၥာမင္းစားတာ
စားသာစား” လုိ႔ေျပာသတဲ့။ သူရင္းငွားက နားမလည္ႏုိင္ဘူး။ ဘယ့္ႏွယ္ သူ႔ထမင္းဟင္းေတြ ငါစားေနတာကုိ
အဲလုိေျပာရသလားေပါ့။
ေနာက္ပုိင္းေတာ့ သူရင္းငွားလည္း ၾကဳိးစားရင္း တေျဖးေျဖးနဲ႔
လယ္ပုိင္ျဖစ္လာသတဲ့။ အဲဒီအခါက် အစားအေသာက္ကုိ မ်ားမ်ားစားေနက် အက်င့္က ပါခဲ့ျပီဆုိေတာ့
ေဖ်ာက္လုိ႔မလြယ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒီအခါမွ လယ္ရွင္ေျပာတဲ့ စကားကုိ နားလည္သြားသတဲ့။
ဒီပုံျပင္ေလးက သူငယ္ခ်င္းအိမ္သြားရင္း ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲကပါ။
ထပ္ျပီး စဥ္းစားမိတာက ကြ်န္ေတာ္အပါအဝင္ေပါ့ေလ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက တစ္ခါတစ္ရံ အလုပ္မွာ ေယာင္လည္လည္
လုပ္ျပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းမိတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒါမွ တန္တာလုိ႔လည္း ထင္မိၾကပါတယ္။
သုိ႔ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အားလုံးဟာ တစ္သက္လုံး သူမ်ားအလုပ္ကုိ
လုပ္သြားခ်င္ၾကတဲ့သူေတြ တစ္ေယာက္မွ မပါၾကပါဘူး။ ကုိယ္ပုိင္အလုပ္ကုိ လုပ္မယ္၊ လုပ္ခ်င္တယ္လုိ႔
စိတ္ကူူးေန၊ စိတ္ကူးယဥ္ၾကတဲ့သူေတြ မ်ားပါတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ ေယာင္လည္လည္ အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ့ အက်င့္ၾကီး ပါသြားခဲ့ရင္ တုိးတက္ဖုိ႔ရာ မလြယ္ႏုိင္ပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အခ်ိန္၊ ကြ်မ္းက်င္မွုေတြကုိ
ေရာင္းခ်သူ၊ manager ေတြ ေဘာ့စ္ေတြက ဝယ္ယူသူေတြပါ။ ခုမွဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ေဟာင္း
Think and Grow Rich ထဲက Self-Analysis Questionnaire for Personal Inventory ထဲက ေမးခြန္းတစ္ခ်ဳိ႔မွာ
ဒီလုိပါပါတယ္။ “ငါကုိယ္တုိင္ ငါရဲ႔ ကြ်မ္းက်င္မႈေတြကုိ ဝယ္ယူသူ ျဖစ္ခဲ့ရင္ အဲဒီဝယ္ယူမႈနဲ႔
ပတ္သက္ျပီး ေက်နပ္မလား” ၊ “ငါရဲ႕ ကြ်မ္းက်င္မႈေတြကုိ ဝယ္ယူတဲ့သူဟာ ေက်နပ္မႈရွိသလား၊
မရွိရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ” စတဲ့ ေမးခြန္းမ်ဳိးေတြကို ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေမးၾကည့္သင့္တယ္လုိ႔
ဆုိပါတယ္။
စာေရးတာက ဆရာၾကီးလုိလုိ၊ တက္က်မ္းလုိလုိပါသြားခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ။
ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ဆုံးမခ်င္လုိ႔ ေရးထားတာ ျဖစ္လုိ႔ For My Information လုိ႔ နာမည္တပ္ထားတာပါ။
ခင္မင္စြာျဖင့္
Bonus:
၁) အမူးသမားမ်ား
အမူးသမား ၃
ေယာက္ taxi ငွားစီးၾကသည္။ ကားသမားက အမူးသမားေတြကုိ လြယ္လြယ္ေလးလွည့္ျပီး ပုိက္ဆံရဖုိ႔
စဥ္းစားသည္။ ကားကုိ စက္ႏွဳိး၊ ေမာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ခ်က္ခ်င္း စက္ပိတ္လုိက္သည္။
ျပီးေနာက္ေရာက္ျပီ လုိ႔ ေျပာလုိက္သည္။
ပထမအမူးသမားက
ေက်းဇူးတင္စကားေျပာျပီး ပုိက္ဆံေပးသည္။ တတိယ အမူးသမားက ေဒါသတၾကီးႏွင့္ ဒရုိင္ဘာေခါင္းကုိ
လက္သီးနဲ႔ထုိးသည္။ သူလွည့္တာ သိမ်ားသိသြားျပီလား ဆုိျပီး ဘာေၾကာင့္လဲလုိ႔ ဒရုိင္ဘာကေမးသည္။
ထုိအခါ အမူးသမားက
အဲေလာက္ၾကီး ျမန္ျမန္ေမာင္းလုိ႔ ဟု ဆုိေလသည္။
၂) ဟုိမွာဒီမွာ
တရားသူၾကီးက
တရားခံကုိ ေမးသည္။ ေမာင္ရင္ဘယ္မွာ ေနသလဲ
တရားခံျပန္ေျဖသည္။
ဟုိနား ဒီနား
ေနာက္ထပ္ေမးသည္။
ဘာလုပ္သလဲ
ျပန္ေျဖသည္။
ဟုိဟာ ဒီဟာ
တရားသူၾကီး
စိတ္မရွည္ျဖစ္ျပီး ဒီေကာင့္ကုိ ေခၚသြားၾကစမ္းလုိ႔ ေျပာလုိက္သည္။ ထုိအခါ တရားခံက
ေနပါဦး ကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေတာ့လြတ္မလဲ
ျပန္ေမးသည္။ ထုိအခါ တရားသူၾကီး ျပန္ေျဖသည္။
အေႏွးနဲ႔ အျမန္ ေပါ့။
၃) သုိးမ်ားကုိ
ေရတြက္ျခင္း
စစ္ေဆးသူ အရာရွိက
တုံးအသည္ဟု နာမည္ၾကီးသူ ဂြ်န္ကုိေမးသည္။
နင့္မွာ သုိးဘယ္ႏွစ္ေကာင္
ရွိလဲ။
ဂြ်န္ျပန္ေျဖသည္။
“မသိဘူး။ ငါသုိးအေကာင္ေရကုိ
လုိက္ေရတုိင္း ေရတုိင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ”