Once upon a time, there was a lion

တစ္ခါကျဖစ္ပါသည္။
မႏွစ္ကေမလ သီဟသစ္ စကၤာပူ ေရာက္ေရာက္ျခင္း အားသိပ္မရွိေပ။ ေဆြမ်ဳိးေတြ ဘာေတြ မရွိလုိ႔လား ေယာက္်ားေလးျဖစ္ျပီး အားငယ္တတ္လုိ္က္တာကြယ္ မထင္ပါႏွင့္။ စကၤာပူ မလာခင္ တစ္ရက္အလုိ ရန္ကုန္က တည္းတဲ့ဆီမွာ ကၽြဲရုိင္းေသာက္လုိ္က္မိျပီး ပဋိကၡရား မင္းသားရဲ႕ ဓါတ္လုံးကုိငုံမိသူလုိျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ (အေၾကာင္းစုံကုိ Bonus တြင္ဖတ္ပါ)

ေရာက္လာျပီး ၃ ရက္ေလာက္ ရွိေသာ္ ဖုန္းအင္တာဗ်ဴးရသည္။ Bla Bla ေမးျပီးေတာ့ လခေမးသည္။ သီဟသစ္ေျဖလုိက္သည္ "သာတင္းေသာင္ဇင္" ။ ဟုိလူဖ်ားသြားသည္။ တစ္ႏွစ္စာလား တစ္လစာလား ေမးသည္။ ဘယ္ရမလဲ တစ္လစာေပါ့ကြ ေျဖလုိက္သည္။ သူဖုန္းခ်သြားသည္။ ျပီးမွ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္တာ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာ 3000 ထြက္သြားတာက သာတင္းေသာင္ဇင္ ေအးေရာ။

ေနာက္တစ္ခုက်ေတာ့ Suntec City မွာျဖစ္သည္။ ငါ့ကုိ မအဘူးမ်ားမွတ္ေနလား ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေလ့ရွိေသာ သီဟသစ္ City Hall MRT မွာ ကားလမ္းမေပၚထြက္ျပီး လမ္းေလ်ွာက္သြားသည္။ လမ္းကေျပာင္းျပန္ၾကီးေလ်ွာက္မိ အင္တာဗ်ဴး ခ်ိန္က နီးသျဖင့္ ကားငွားလုိက္ရသည္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ သြားရမွာက ၁၅ ထပ္လားမသိ။ ဓါတ္ေလွခါးထဲ ၀င္ေတာ့ ဓါတ္ေလွခါးကတက္သာသြားသည္။ နံပါတ္ ၁၅ ရွာမေတြ႔။ အဲဒါနဲ႔ ၃၄ ထပ္ထိတက္ျပီးျပန္ဆင္းလာသည္။ နားကိုအူေရာပဲ။ ေနာက္မွ Reception သြားေမးရသည္။ တျခားဘက္မွာရွိေနသည္။ အျပန္က်မွ ေျမေအာက္လမ္း City Hall ကုိရွိမွန္းသိေလသည္။ ငါလူလည္ကြ ဆုိျပီး အဲခါက်မွ ေျပာႏုိင္ေတာ့သည္။ က်န္တာေတြ ေနာက္ေတာ့ဆက္ပါမည္။

Bonus:
ပဋိကၡရား မင္းသားရဲ႕ ဓါတ္လုံး ကုိငုံမိသူ
ရာဇ၀င္ထဲက ပဋိကၡရား မင္းသားအေၾကာင္း အခ်ဳိ႕ၾကားဖူးၾကေပလိမ့္မည္။ သူ႔မွာျပဒါးရွင္လုံးရွိသည္ ဆုိ၏။ (မမကြမ္းပုိ႔စ္ထဲက Lords of the Rings ထဲက လက္စြပ္မ်ဳိးေနမွာေပါ့ေလ)။ သူေသသြားေတာ့ အဲဒါေပ်ာက္ေနသည္။ တစ္ေန႔ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ထင္းေခြသြားရင္း အဲဒီျပဒါးရွင္လုံးကုိ မေတာ္တဆ ေကာက္ရသည္။ ၀န္ၾကီးကုိ ေယာကၡမ ေတာ္လုိက္ရသလုိ ေန႔ျခင္းညျခင္းခုိင္သြားသည္။ သူကေပ်ာက္သြားမွာစုိး၍ ပါးစပ္ထဲငုံထားသည္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေယာင္ျပီး မ်ဳိခ်လုိက္မိသည္။ သူကခ်က္ခ်င္းျပန္က်လာေစရန္ ၀မ္းႏွဳတ္ေဆးစားသည္။ သူျပန္စဥ္းစားမိေသာအခါ မစင္ထဲက ျပဒါးရွင္လုံးကုိ ျပန္ျပီးငုံရမွာ ရြံစရာ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အန္တဲ့ေဆး စားသည္။ ထုိ႔ေနာက္ အထက္လွန္ ေအာက္ေလ်ွာျဖစ္ကာ ေသေလေတာ့သည္။