ခ်စ္သူသိလား ေရွးေရစက္ေတြ ဘယ္သူဖ်က္ဖ်က္ မပ်က္ႏုိင္ေပ အပုိင္း (၂)

တကယ္ေတာ့ ျပာျပာ့ကုိ တိတ္တခုိး စြဲလမ္းေနတာက ရဲထြဋ္ဦး ျဖစ္သည္။ သူက ကဗ်ာေလး စာေလးလည္း ဝါသနာ ပါသျဖင့္ ေက်ာင္းမွာ စီနီယာတန္းက စီစဥ္ၾကေသာ နံရံကပ္စာေစာင္မွာ ျပာ့ျပာ့ကုိ စြဲလမ္းတဲ့ အေၾကာင္း ကဗ်ာေလး ဝင္ေရးမည္ စိတ္ကူးသည္။ ကေလာင္နာမည္ကေတာ့ သူက ရြာက လာတာဆုိေတာ့ ရြာသားေလး၊ ငယ္နာမည္ ရဲထြန္းဦး၏ အတုိေကာက္ YTU - ရြာသားေလး YTU ဆုိျပီး သူ႔ဘာသာသူ ဇြတ္ေရြးပစ္လုိက္၏။

ေကာင္းကင္ျပာၾကီးေအာက္မွာ
ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူကုိ စေတြ႔ခဲ့
ထုိေန႔က မီးမလာပါ
ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္


ထုိကဗ်ာကုိ နံရံကပ္စာေစာင္၏ အယ္ဒီတာ စာၾကည့္တုိက္မွဴး မခင္ဦးေမကုိ သြားျပ၏။
“ဟယ္ငါ့ကုိ ကုိမဆလာ ရည္းစားစာေပးတုန္းက ကဗ်ာေလာက္ေတာင္ မလွဘူးကြယ္၊ စာသားေတြကလဲ။ မီးမလာတာ ဘာဆန္းလုိ႔လဲဟ ရဲထြဋ္ရ”

“အဲဒီေန႔က မီးမလာတာ ဆန္းတယ္ဗ်။ တစ္ပြင့္ ၁၀၀ နဲ႔ သူမ်ားမီးစက္က ယူထားတဲ့ မီးၾကဳိးကုိ ျဖဳတ္ခုိးခံ လုိက္ရတယ္ေလ။ အဲဒီညမွာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးကုိ ေတြးမိေတာ့ အလင္းေရာင္ေတြ ေတာက္ပလာသလုိပဲဗ်။”

မာစတာတန္းမွ မမမ်ားျဖစ္ေသာ မသက္ေဝ၊ မမုိးခ်ဳိသင္း ႏွင့္ မသိဂၤီႏြယ္ တုိ႔က ရဲထြဋ္ကုိ သနားျပီး ကူေျပာေပးသျဖင့္ မခင္ဦးေမ စာေစာင္ထဲ ထည့္ဖုိ႔ရာ အင္တင္တင္ျဖင့္ လက္ခံထားလုိက္သည္။ ဒါေတာင္ ရဲထြဋ္က အထြန္႔တက္ေသးသည္။ သူ႔ကဗ်ာကုိ ရုိမန္တစ္ မဆန္မွာစုိးသျဖင့္ ဟာသေတြေရးတဲ့ ကုိလူေထြး၊ တရားအေၾကာင္းေတြ ေရးတဲ့ ဂ်ဴနီယာတန္းက ႏွင္းေဟမာတုိ႔ စာမ်က္ႏွာေတြနား မကပ္ပဲ အခ်စ္ကဗ်ာ လွလွေရးတဲ့ ကုိေအာင္သာငယ္၊ ကုိလင္းဒီပ တုိ႔ စာမ်က္ႏွာ ေတြနား ကပ္ထားဖုိ႔ ေျပာေသးသည္။ နံရံကပ္စာေစာင္ ဒီဇုိင္းလုပ္တဲ့ နီညန္း ႏွင့္ စမ္းေခ်ာင္းေလး တုိ႔ကုိလည္း သူ႔ကဗ်ာ ေနာက္ခံမွာ ေကာင္းကင္ျပာျပာၾကီးကုိ ထည့္ဖုိ႔ ဖားရေသးသည္။ ဟုိႏွစ္ေယာက္က ဝန္ရွင္ေတာ္မင္းၾကီး မ်က္ႏွာျဖင့္ လက္ခံလုိက္သည္။

စာေစာင္စျပီးကပ္ေတာ့ ရဲထြဋ္ ကဗ်ာကုိ ဘယ္သူမွ သံသယ သိပ္မဝင္ၾက။ ခါတုိင္း သြယ္ဝုိက္ျပီး ပေဟဠိလုိလုိ ဘာလုိလုိ ေရးတတ္ေသာေၾကာင့္ ခုတစ္ခါ ဒဲ့ေရးေသာ အခါ ဘယ္သူမွ မရိပ္မိၾကေခ်။ အနီးကပ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေသာ ဘုိဘုိ တစ္ေယာက္သာ သိလုိက္သည္။

ေနာက္ေန႔ ဘုိဘုိ၊ ရဲထြဋ္တုိ႔ အဖြဲ႔ႏွင့္ ျပာျပာတုိ႔ အဖြဲ႔ ဆုံၾကေသာအခါ ဘုိဘုိက ျပာ့ျပာကုိ
“ေဟ့ ျပာ၊ လာမယ့္ စေနေန႔ အားလား၊ ေတာင္သမန္အင္းဘက္ကုိ သြားၾကမယ္ေလ”

ေမ်ွာ္လင့္မထားေသာ စကားကုိ ၾကားလုိက္ရေသာ ျပာက တအားေပ်ာ္သြားျပီး
“အင္း သြားၾကတာေပါ့”

ထုိစကားအၾကား ဘုိက ေနာက္တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ လုပ္ေနေသာ ရဲထြဋ္ကုိ ဆြဲေခၚလုိက္သျဖင့္ ယက္ကန္ယက္ကန္ ပါလာေလသည္။
“ေဟ့ေကာင္ ရဲထြဋ္၊ ျပာက စေနေန႔ လုိက္မယ္တဲ့ကြ၊ ေဟ့ ျပာ သူက နင့္ကုိ မေမးရဲလုိ႔ဟ၊ ငါေမးေပးတာ။ စေနေန႔က ငါတုိ႔အဖြဲ႔ေတြ အားလုံးသြားၾကမွာပါ နင္တုိ႔အဖြဲ႔လည္း ေခၚခဲ့ေလ”

စေနေန႔အေရာက္မွာေတာ့ ဦးပိန္တံတားေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ၾကရင္း ရဲထြဋ္ႏွင့္ ျပာျပာ တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း က်န္ေအာင္ ထားခဲ့ၾကသည္။ စကားဘယ္လုိ စေျပာရမွန္းမသိေသာ ရဲထြဋ္တစ္ေယာက္ တိတ္တိတ္ေလး ျပာျပာ့ေဘးမွာ ထုိင္ေနသည္။ ျပာျပာတစ္ေယာက္ ပ်င္းလြန္းသျဖင့္ ရဲထြဋ္စကားမေျပာခင္ တစ္ႏွစ္သုံးေလး ေရၾကည့္ေနေသးသည္။ ငါး အေရာက္မွာ.. ရဲထြဋ္က..

“အင္း..ဟုိဟာ၊ ဟုိဟာေလ”
“ေအးဆက္ေျပာေလဟာ”

“ဟုိဟာေလ၊ နာမည္ၾကီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ ရဲ႔ သမီးျဖစ္ရတာဘယ္လုိေနလဲ”
“ငါ့အေဖက စီးပြားေရး ေလာဘၾကီးသေလာက္ ပညာေရးဘက္မွာလည္း ေလာဘၾကီးတယ္ဟ၊ ငါ့ကုိ သူလုိ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္၊ ပညာတတ္ျပီး ထက္ျမက္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေပါ့ဟာ၊ ငါက စိတ္မဝင္စားဘူး။ ထားလုိက္ပါဟာ၊ နင္နဲ႔ဘုိဘုိ နဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပဟာ”

“ငါတုိ႔လား၊ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ခင္တာ၊ ညီအစ္ကုိရင္းေတြ ထက္ပုိခ်စ္တယ္ဟ”

အဲဒီေန႔က အိမ္အျပန္မွာေတာ့ ျပာ တစ္ေယာက္ mp3 player ေလးကုိ Recording ႏွိပ္ရင္း
“ဘုိ႔ကုိ ဘယ္လုိရေအာင္ လုပ္ရမလဲ ဆုိတာငါသိျပီ၊ သူ႔အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းကုိ အသုံးခ်ရမယ္”

ရဲထြဋ္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ ခ်စ္ရုံသာခ်စ္တတ္ျပီး ဖြင့္မေျပာတတ္သျဖင့္ ဒုကၡေရာက္ေနသည္။ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေတြ ကုိလည္း တုိင္ပင္ရမွာ နည္းနည္းရွက္သလုိ ရွိသည္။

ဒါနဲ႔ စီနီယာတန္းက အကုိၾကီး ကုိZT ကုိ သြားေမးသည္။ ကုိZT က
“ေအး မင္းရည္းစားစာ ေရးျပီး ေပးမယ္ ဆုိရင္ Unicode standard အတုိင္းေရးကြာ၊ က်န္တာေတြေတာ့ ငါမသိဘူး”
ေျပာလုိက္သျဖင့္ စိတ္ေလရတာက တစ္ဖုံ၊
ညီမဝမ္းကြဲ ေရႊျပည္သူကုိ
“ညည္းကုိ ေကာင္ေလးေတြက ဘယ္လုိ propose လုပ္လဲ မွတ္မိလား” သြားေမးေသးသည္။ ဟုိက “သမီးေတာ့ ရွက္ရွက္နဲ႔ ထြက္ထြက္ေျပးလာတာ ဘာေျပာၾကမွန္း မမွတ္မိေပါင္” ဆုိေတာ့ အားကုိးလုိ႔မရျပန္။
ရည္းစားရွိတဲ့ အငယ္မ ေနာင့္ေနာင့္က်ေတာ့ေရာ
“သမီးလား၊ သမီးကုိ ဘာေျပာမွန္းေတာ့ ေသခ်ာမသိဘူး၊ ေယာင္ျပီးေတာ့ ေခါင္းညိတ္လုိက္တာ” လုိ႔ျပန္ေျပာေတာ့
ေအးေရာ။

ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ကုိယ့္အဖြဲ႔ကုိယ္ ျပန္ကပ္ရေတာ့သည္။

ပုိးဟပ္ေလး ဖုိးသၾကၤန္က
“လြယ္လြယ္ေလးရယ္၊ ရဲထြဋ္ရာ၊ မင္းရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖူးတယ္မုိ႔လား၊ ရုပ္ရွင္ထဲက မင္းသားေတြ မင္းသမီးကုိ ရည္းစားစကားေျပာသလုိ ေျပာလုိက္ျပီးတာပဲ..”
ဆုိျပီး ပုိးနည္းေတြ ေျပာျပသည္။ ရဲထြဋ္က

“ပုိးဟပ္ရာ၊ မင္းနည္းေတြသာ တကယ္စြံရင္ မင္းပိုးဟပ္ ဆုိတဲ့ နာမည္ရမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး”

သီဟသစ္က
“မဟုတ္ေသးဘူး၊ ရဲထြဋ္ရ၊ ဒီေကာင္မစြံေပမယ့္ သူေျပာတဲ့ စကားေတြမွာ လုိရင္းရွိတယ္။ မင္း ျပာ့ကုိ ခ်စ္ရင္ ခ်စ္တဲ့ အေၾကာင္း သူသိေအာင္ျပရမယ္”

ဒီလုိနဲ႔ ကြန္ျပဴတာ တကၠသုိလ္ Excursion ဆုိျပီး ထြက္ၾကတဲ့ ျပင္ဦးလြင္ခရီးမွာ ရဲထြဋ္ တစ္ေယာက္ လွုပ္ရွားေစဖုိ႔ ဝုိင္းသင္ေပးၾကသည္။

“မင္းဘာမွ မေၾကာက္နဲ႔ ရဲထြဋ္၊ လုပ္ရမွာက လြယ္လြယ္ေလး၊ ႏွင္းဆီပန္းစီးရယ္၊ ေခ်ာကလက္ရယ္၊ မင္းေျပာရမွာက
ႏွင္းဆီေတြက နီတယ္
ေခ်ာကလက္ေလးေတြက ျပာတယ္
နင္က သိပ္လွတယ္
ငါနင့္ကုိ ခ်စ္တယ္ဟာ
ဒါပဲ ျပီးျပီ”

ေအး..ေအး၊ ေအးပါကြ

ျပင္ဦးလြင္ ကန္ေတာ္ၾကီး ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ..
ဂိမ္းေတြ ကစားျပီးၾက၍ တစ္ဖြဲ႕တစ္ေနရာစီ နားေနၾကေသာ အခ်ိန္၊ ေမေလး၊ မုိးခါး၊ ေမသူ စေသာ ျပာျပာ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ား သစ္ခြဥယ်ာဥ္ဘက္သြားၾကည့္ခ်ိန္..၊ အဲဒီအခ်ိန္ထက္ေကာင္းတာ ရဲထြဋ္အတြက္ မရွိ..။ ရဲထြဋ္တစ္ေယာက္ တြန္႔ဆုတ္ တြန္႔ဆုတ္ျဖင့္ ျပာ နားကုိ ေရာက္သြား၏။ ရဲထြဋ္ကုိ ျမင္လုိက္ရခ်ိန္ခဏ ျပာ၏ အေတြးမ်ားကေရာ..

ဟင္သူ႔ကုိ ျမင္လုိက္တာနဲ႔ ငါကမၻာၾကီး ရပ္တန္႔သြားသလုိပါပဲလား၊ အဲလုိ ခံစားမွုမ်ဳိးက ငါ ဘုိဘုိ႔အတြက္ ထားထားတာပါ

ျပာျပာနားေရာက္ခ်ိန္ခဏ ရဲထြဋ္ေတာ့ ျပာေနျပီ..
ေဟ့ျပာ
အင္း
ဟုိေလ၊ ဟုိဟာ၊ ေဟာဒီမွာ ႏွင္းဆီပန္းဟာ၊ ေခ်ာကလက္ဟာ..၊ အဲဒါနင့္ဖုိ႔..၊ ျပီးေတာ့ အင္း

ရဲထြဋ္ ဆက္ေျပာဖုိ႔ သတၱိမရွိေတာ့။ သီဟသစ္တုိ႔ အဖြဲ႔ဘက္ ျပန္ၾကည့္သည္။ တစ္ဖြဲ႔လုံးက ဆက္ေျပာ၊ ဆက္ေျပာ ဆုိျပီး အခ်က္ျပၾကေလသည္။

“ျပာ”
“အင္း”

“ဟုိေလ..”
“အင္း ပါဆုိ၊ နင္ငါ့ကုိ ခ်စ္တယ္ လုိ႔ ေျပာျပီး အေျဖေတာင္းမလုိ႔ မုိ႔လား ငါ့အေျဖက အင္း၊ နင္ဟာ ငါ့ရည္းစားျဖစ္သြားျပီ”

ထုိေန႔က ကန္ေတာ္ၾကီးထဲမွာ ကၽြမ္းထုိးေတာ့မတတ္ ေပ်ာ္ေနေသာ ရဲထြဋ္ကုိ ျပာ့ေဘးမွာ ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္။

ဆက္ရန္..

ရည္းစားနဲ႔ ျပတ္သြားတဲ့ဘုိ၊ ငါခ်စ္တာ ဘယ္သူလဲလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ ေမးေနမိတဲ့ျပာ...

ေမွ်ာ္...

ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

P.S ဇာတ္လမ္းက ဘယ္သူရဲ႔ တကယ္ အျဖစ္အပ်က္မွ မဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ။ စိတ္ကူးယဥ္ျပီး ေရးထားတာပါ။ ေပ်ာ္ေစခ်င္လုိ႔ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြ နာမည္ထည့္ထားတာပါ။