အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္

တစ္ခ်ဳိ႔အရာေတြက အနီးကေနၾကည့္မွ သူ႔ရဲ႔တန္ဖုိး အမွန္ကုိ သိျပီးခံစားႏုိင္သည္။ တစ္ခ်ဳိ႔အရာေတြကေတာ့ အေ၀းကေနၾကည့္မွ ပုိျပီးသိႏုိင္သည္။ အနီးၾကည့္ၾကည့္ အေ၀းၾကည့္ၾကည့္ တန္ဖိုးမေျပာင္းေသာ အရာအခ်ဳိ႕လည္း ရွိပါသည္။

၁၀ တန္းေအာင္ျပီးေနာက္ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းေတြ တက္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာေလာကရဲ႕ ေရွ႔ေဆာင္ဂုရုၾကီးေတြ အေၾကာင္းဖတ္သည္။ ေလးစားအားက်ခဲ့သည္။ ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္ ၄၊၅ ႏွစ္ ေလာက္ၾကာလာေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာအသင္းက စစ္တဲ့စာေမးပြဲေအာင္လုိ႔ ပညာေတာ္သင္ အင္တာဗ်ဴးမွာ ဒီပုဂၢဳိလ္ၾကီးေတြနဲ႔ ဆုံရသည္။ အက်ယ္အက်ယ္ေတာ့ မေရးလုိေတာ့။ ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္မ်ားအျဖစ္ ေလးစားခဲ့ရေသာ ပုဂၢဳိလ္ၾကီးမ်ားမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအျဖစ္ ပုိ၍ကၽြမ္းက်င္ေၾကာင္း သိလုိက္ရသည္။

စကၤာပူကုိ မလာခင္က တကၠသုိလ္တုန္းက တူတူတက္ခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အရင္ေရာက္ေနေတာ့ ေတြ႔ရမွာ ေပ်ာ္စရာၾကီး ဟု ေတြးခဲ့မိသည္။ ခုေတာ့ ေနရထုိင္ရတဲ့ ကၽြန္းပိစိေလးမွာ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္း ဘယ္သူနဲ႔မွ သိပ္မေတြ႔ျဖစ္။ Gathering လဲမလာၾက။ Gtalk မွာ အျမဲတမ္းေတြ႔ေနၾကေသာ္လည္း ေနေကာင္းလားေတာင္ မေမးျဖစ္ၾက။ သူတုိ႔လည္း သူတုိ႔အလုပ္နဲ႔သူတုိ႔၊ ကုိယ္လည္းကုိယ့္အလုပ္နဲ႔ကုိယ္ရွဳပ္ေနတာ မုိ႔လုိ႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ေနာက္ျပီး ထင္တာတစ္ခုက Facebook ေၾကာင့္ လူေတြ virtual world ထဲမွာ ပုိေပ်ာ္ေနၾကျပီး မအားလုိ႔ ႏွုတ္မဆက္ႏုိင္တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။

ဘေလာ့ေတြ ဖတ္ျဖစ္၊ ေနာက္ေရးျဖစ္လာေသာအခါ ဘေလာ့ေရးသူ အခ်ဳိ႔ကုိ စိတ္ထဲမွာ ရင္းႏွီးလာသည္။ အဆင္ေျပ အခန္႔သင့္ ေသာအခါ အျပင္မွာ ေတြ႔ျဖစ္ၾကသည္။ ထုံးစံအတုိင္း အနီးၾကည့္ၾကည့္ေသာအခါ နည္းနည္းေလးေတာ့ လြဲပါသည္။ ကဗ်ာႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးေတြ ေရးတတ္သူက စိတ္ဆတ္တာမ်ဳိး၊ လူၾကီးဆန္ဆန္စာေရးတဲ့သူက လူေနာက္ျဖစ္ေနတာမ်ဳိး၊…(..မ်ဳိး၊ …မ်ဳိး ေတြ ဆက္မေရးေတာ့ပါ၊ ေကာမန္႔မွာ လာေအာ္ၾကေတာ့မွာ သိေနသည္။) ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တူတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ခင္မင္စရာ ေကာင္းျခင္း ႏွင့္ ေပ်ာ္တတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သီဟသစ္လုိ အရီအျပဳံးနည္းသူေတာင္ ဘေလာ့ေရးတဲ့ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ေတြ႔ရင္ နည္းနည္းရီျဖစ္ပါသည္။ :P

နီးနီးေလးတုန္းက သိပ္မျမင္ခဲ့ေပမယ့္ ေ၀းမွ သိသာလာတာကေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေကာင္းမ်ားရဲ႕ ေမတၱာ ေစတနာ ျဖစ္သည္။ ကုိယ္လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုသည္ သူတုိ႔ရဲ႕သင္ၾကားမွုေတြ မပါဘဲ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ေပ။ ဒုတိယႏွစ္မွာတုန္းက တပည့္ေတြ အားလုံးဖတ္ဖုိ႔ Reference စာအုပ္ အေလးၾကီး ၇ အုပ္ေလာက္ကုိ ရန္ကုန္ကေန မႏၲေလး၊ မႏၲေလးကေန မေကြးထိ အေလးခံသယ္ေပး၊ အျပင္စာဖတ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာမကုိဆုိ အျမဲသတိရပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ သင္ခဲ့ရတဲ့ ပ်င္းစရာလုိ႔ ထင္တဲ့ စာေတြက တစ္ခါတစ္ေလ အသုံး၀င္လာတဲ့အခါ ပုိျပီး သိသာပါတယ္။

အနီးကေန ၾကည့္ၾကည့္၊ အေ၀းကေန ၾကည့္ၾကည့္ တန္ဖိုးမေျပာင္းလဲတာကေတာ့ မိဘေမတၱာပဲ ျဖစ္ပါသည္။ အနီးမွာရွိေတာ့လည္း မိဘေတြ အစ္မေတြ ရဲ႕ ေႏြးေထြးစြာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မွုေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာရသည္။ အေ၀းမွာေနေတာ့လည္း မိဘေတြရဲ႔ပုိ႔သေသာ ေမတၱာေၾကာင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာေနရသည္။ မိဘေတြ ဆရာ၊ဆရာမ ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ကသီဟသစ္ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ သားဆုိး၊ တပည့္ဆုိး မျဖစ္ခဲ့ဟု ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္သည္။ တစ္ခုရွိတာက မဆုိးတာနဲ႔ ေကာင္းတာ ထပ္တူမက်ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေကာင္းတဲ့ အပုိင္းေရာက္ေအာင္ေတာ့ ၾကဳိးစားေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

စာလာဖတ္ျဖစ္တဲ့ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးလည္း အနီးၾကည့္ၾကည့္ အေ၀းၾကည့္ၾကည့္ ၾကည္လင္စြာ ျမင္ႏုိင္ၾကပါေစေသာ္..

ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

Bonus

၁) စာေရးတဲ့ အခ်ိန္
"လူၾကီးမင္းရဲ႕ တစ္ေန႔တာ အခ်ိန္ဇယား ဘယ္လုိရွိပါသလဲ"
ဟုသတင္းေထာက္က ေမးရာ နာမည္ၾကီး စာေရးဆရာက ေအာက္ပါအတုိင္းေျဖသည္။

"မနက္ ၁၁ နာရီ အိပ္ရာထတယ္၊ မနက္ ၁၂ နာရီမွာ မနက္စာ စားတယ္၊ အဲဒီေနာက္ လာတဲ့စာေတြကုိ ဖတ္ၾကည့္တယ္၊ တယ္လီဖုန္းေတြ လာတာကုိ ေျဖတယ္၊ ေနာက္ ပန္းျခံထဲ လမ္းေလွ်ာက္တယ္၊ ေန႔လည္စာစားတယ္၊ ျပဇာတ္သြားၾကည့္တယ္ ၊ ျပန္လာတာနဲ႔ အိပ္ရာထဲ ၀င္တာပါပဲ"

"ဒီလုိဆုိ ဘယ္အခ်ိန္မွာ စာေရးပါသလဲ ခင္ဗ်ာ"
"ဘယ္အခ်ိန္ေရးရမလဲ၊ ေနာက္ေန႔မွာေပါ့ဗ်"

၂) ေတြ႔ခဲ့ရေသာ ေၾကာ္ျငာမ်ား

တိရစာၦန္ရုံေရွ႕ - ၀က္၀ံကုိ မထိပါနဲ႔၊ ၄င္းသည္ ကုတင္ေဘးမွ ေကာ္ေဇာ မျဖစ္ေသးပါ။
ေလဆိပ္အတြင္း - အခ်ိန္မီ ဖက္ယမ္းနမ္းရွုပ္ၾကပါ။ ေလယာဥ္မ်ားသတ္မွတ္ခ်ိန္တြင္ အတိအက်ထြက္လိမ့္မည္။
ပန္းဆုိင္တံခါးေရွ႕ - အိမ္ေထာင္ရွင္ေယာက္်ားမ်ားပင္ ၀ယ္ခ်င္စိတ္ေပါက္ေလာက္ေအာင္ ေစ်းခ်ဳိသာပါသည္။
တယ္လီဖုန္းရုံးေရွ႕ - သတ္ပုံအမွားကုိ ေရွာင္ရွားလုိလွ်င္ စာမေရးပါႏွင့္၊ တယ္လီဖုန္းပဲ ဆက္ပါ
Blogger.com Home Page -
(မသိေသးပါ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ျဖည့္သြားၾကပါရန္)

၃) ခက္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔

စိတ္ေရာဂါ အထူးကုဆရာ၀န္၏ ေဆးခန္းေရွ႕တြင္ ခ်ိန္ဆြဲထားေသာစာတမ္း

ဆရာ၀န္ႏွင့္ ေတြ႔ရန္ေစာင့္ေနၾကေသာ လူနာမ်ားခင္ဗ်ား၊ မိမိတုိ႔ ခံစားေနရေသာ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားကုိ အခ်င္းခ်င္း မဖလွယ္ၾကပါႏွင့္၊ ေရာဂါဇစ္ျမစ္ ေဖာ္ထုတ္ရာတြင္ အခက္အခဲ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါသည္။