ဖတ္ျဖစ္တဲ့စာအုပ္မ်ား (၁) - ပန္းၾကာ၀တ္မႈန္

Credits to http://www.ourmandalay.net/index.php/2008-11-13-10-32-09/130-2009-01-08-07-21-01

For Book : Credits to ကုိရြာသား

တကယ္ေတာ့ ဒီစာအုပ္ေလးကုိ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႔ အလယ္မွာ မေရးခင္ဖတ္ျဖစ္ရင္ ပိုေကာင္းမွာပဲလုိ႔ ေတြးမိတယ္။ ဆရာမက သူ႔ရဲ႔ မႏၲေလး တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ဘ၀ကုိ အေျခခံျပီးေရးထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ ၁၉၈၀ ေလာက္က အေၾကာင္းကုိ အေျခခံျပီး ေရးထားတာေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္က ကုိယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ဆုိေတာ့ ဖတ္ရတာ လြမ္းစရာပါ။

ျမင္းျခံကေန မႏၲေလးကုိ ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသူေလးနဲ႔ ကေလာက ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေလးတုိ႔ အေၾကာင္းေရးထားတာပါ။ ျမန္မာစာေမဂ်ာက ေက်ာင္းသားနဲ႔ စာဖတ္၀ါသနာပါတဲ့ ေက်ာင္းသူအေၾကာင္းဆုိေတာ့ တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ကဗ်ာေလးေတြ ထည့္ေပးထားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဆရာမၾကီး ၾကည္ေအး ၀တၳဴေတြကုိ သိပ္မၾကဳိက္ပါဘူး။ ကဗ်ာေတြကေတာ့ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ထည့္ထားမွ ဖတ္ဖူးတာ။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ကဗ်ာေလးေတြသုံးသြားတာ ကဗ်ာေလးေတြကုိ ေတာ္ေတာ္ၾကဳိက္သြားတယ္။

အဓိက ဇာတ္လုိက္ ၂ ေယာက္က ေက်ာင္းမွာတုန္းက မပြင့္လင္းျဖစ္ခဲ့ၾက၊ ေက်ာင္းျပီးျပီး အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာမွ ဇာတ္လုိက္ အမ်ဳိးသားက US ကခဏျပန္လာ၊ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ျပန္ေတြ႔.. နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္သလုိရွိေပမယ့္ ဆရာမက တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကုိ အေျခံျပီးေရးထားတာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ စာအုပ္ကို Review သေဘာမ်ဳိး ေရးခ်င္ေပမယ့္ အၾကည္ေတာ္ ၀တၳဴ ထဲက စာေပေ၀ဖန္ေရးလုိ ျဖစ္ေနမွာစုိးလုိ႔ ေရးတတ္သလုိ ေရးလုိက္ပါတယ္။ (အဲဒီအထဲမွာ စာအုပ္တစ္အုပ္လုံးကုိ ကူးခ်ျပီးမွ ဆရာမၾကီး ဤသုိ႔ေရးထားတာကုိ ေ၀ဖန္လုိက္ရေပသည္ ဆုိတာမ်ဳိး)

စာအုပ္ထဲက ၾကဳိက္မိတဲ့ စာသားေတြ၊ ကဗ်ာေလးေတြကို ကူးရုိက္ထားတာပါ။

မိန္းမသားဆုိတာ မ်က္ရည္က်ေကာင္းတယ္၊ ဒါမိန္းမသားေတြရဲ႕ ဗီဇက ပါလာတဲ့ ကိစၥ… ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ့ညံ့တာ မျဖစ္ေစရဘူး။ မ်က္ရည္က်ျခင္းအားျဖင့္ ေနာက္တစ္ခါ လုပ္ရမည့္အလုပ္အတြက္ ေနာက္တစ္ခါ ရင္ဆုိင္ရမည့္ အေတြ႔အၾကဳံတစ္ခုအတြက္ အားျဖစ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ေမေမကေတာ့ မ်က္ရည္နဲ႔အားယူတယ္(စာမ်က္ႏွာ ၁၄)

မိန္းမသားဟာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႔ ေအာင္ျမင္ၾကီးပြားမွုဟာ သူ႔ေၾကာင့္လုိ႔ ထင္ေစခ်င္ျပီး၊ ေယာက္်ားသားကေတာ့ သူရွာေဖြထားတဲ့ ေအာင္ျမင္ၾကီးပြားမွုဟာ သူ႔အတြက္ မဟုတ္ဘူးဆုိတာနဲ႔ လုံေလာက္တယ္ ထင္ေနတတ္သတဲ့ (စာမ်က္ႏွာ ၆၆)

ခုံမင္ခ်စ္ေမြ႔၊ အိမ္သားေစ့ငွ
ေတြ႔ၾကဳံဆုံျမဲ၊ အိမ္ျပန္ပြဲ၌
ေၾကကြဲဖုံး၀ွက္၊ ငါခ်ည္းသက္သက္
အိမ္လြမ္းခက္လွ…
(ၾကည္ေအး - စာမ်က္ႏွာ ၈၀)

တြယ္ျငိျခင္းသည္
ဆင္းရဲအစ၊ သံသာရဟု
ခ်မ္းျမသိလည္း၊ တြယ္ျငိျမဲပင္
ရဲ၀ံ့သည္လား၊ ေၾကာက္သည္လားဟု..
(ၾကည္ေအး - စာမ်က္ႏွာ ၉၅)

သူ႔အျပဳံးက ႏွလုံးစြဲစိမ့္
ရင္တြင္းျငိမ့္ငဲ့ ဖုိသိမ့္ၾကက္သီး
ခ်မ္းမျပီးဘူး…။
ေယာင္တီးေယာင္တ ရပ္ရမလုိ
ႏွုတ္ခ်ဳိခြန္းစ ဆက္ရမလုိ
သူ႔ကုိသာမွတ္ျပဳံးရုံတတ္သည္.. (ၾကည္ေအး - စာမ်က္ႏွာ ၁၄၂)

ရွင္ဟာ ဥၾသငွက္ကုိေတာင္ ေခၚမလာ၀ံ့တဲ့ ေႏြဦးမ်ဳိးပဲ.. (စာမ်က္ႏွာ ၄၁၆)


အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ ဇြတ္ၾကီး လူၾကီးမဆန္ခ်င္ပါဘူး..လူၾကီးဆန္တယ္ဆုိတာ ရင့္က်က္ဟန္ ေဆာင္တာ တစ္မ်ဳိးပါ..ခံစားမွုရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာတယ္… ေနတယ္။ ငုိစရာရွိ ငုိမယ္.. ရယ္စရာရွိ ရယ္မယ္..
(စာမ်က္ႏွာ ၄၃၉)


ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

P.S ခုရက္ပုိင္း stress နည္းနည္းမ်ားေနလုိ႔ ဘေလာ့မလည္ျဖစ္တာ ခြင့္လႊတ္ပါရန္ :)